Enige weken geleden hebben wij met KEKZ in Den Haag gesproken over de scan die zij voor onze organisatie gemaakt hebben. KEKZ is een organisatie die aan de hand van een scan inzicht geeft in o.a. de financiële gevolgen van de nieuwe Wet IKK, die van kracht zal gaan in 2018 en 2019.
Toen
Wet IKK en de kleine organisaties, wat een ramp. Nu moeten we een beleidsplan Veiligheid en Gezondheid hebben. Weer een papieren gedrocht waar de GGD op kan scoren want we zullen wel weer iets niet goed hebben opgeschreven. Nu moeten we een opleidingsplan hebben met daarin ook loopbaanbeleid en gegevens over bijvoorbeeld doorstroom. We hebben maar 7 pedagogisch medewerkers, dat is ons hele personeelsbestand, we willen niet groter worden, hoezo doorstroom? Dus weer een papieren gedrocht. Gaat dit allemaal de kwaliteit verbeteren? Groepsindeling nu horizontaal met veel aandacht en inzet voor de kleintjes (tot 2 jaar), straks op financiële gronden verticaal? Waarin de kleintjes letterlijk vaak onderliggend zijn aan de wat grotere kids? Kwaliteitsverbetering? Een Oudercommissie die verzucht: “alweer een nieuw document ter advisering? Wat wordt er nu weer beter? De kwaliteit? De kosten worden hoger, dat is wat we zien!”. Help! Waar zijn de brancheverenigingen, waar is Boink? Uitgaande van de wet IKK denkt men (overheid, brancheverenigingen, Boink, vakbonden, GGD, Gemeenten) dat wij allemaal hele grote ondernemingen zijn. Hallo: meer dan de helft van de kids in de opvang worden opgevangen door kleine organisaties. Zonder HR afdelingen, zonder Veiligheidsfunctionarissen, zonder financiële directeuren. Maar met mensen die kinderen opvangen, met hart en ziel. Luister ook eens naar ons!
Bedankt voor jullie reacties op mijn blogs! Vele kinderopvangondernemers benaderen mij op een andere wijze (mail, FB) en durven niet te reageren in het openbaar, zo blijkt. Daarom denkt de media nu dat er weinig dagverblijven zijn die hier (IKK) tegenaan lopen. Kinderopvang eigenaren zijn bang, omdat ze de kinderopvang niet nogmaals in een negatief daglicht willen stellen. Maar als de kleine dagverblijven niet reageren, zal nooit duidelijk worden wat voor ons (en
de kinderen en ouders) de consequenties zijn!
Ook wij zijn inmiddels begonnen om de 21 punten vorm te gaan geven. Wij strompelen en struikelen over de aanpassingen, veranderingen & vernieuwingen. Voor grote organisaties wellicht/misschien noodzakelijk maar voor onze, kleine organisatie is het (hoop ik “bijna”) Killing! Tijdens de crisis, met een terugloop van de helft van het aantal kinderen, hebben wij ternauwernood, ons hoofd boven water gehouden. Natuurlijk worstelen wij ons er doorheen, gaan wij ermee aan de slag maar …… hebben wij ook nog iets te kiezen/zeggen?